Naast mijn lief – met wie ik al 36 jaar samen ben- heb ik sinds lange tijd een “geheim” vriendje. Misschien kan ik beter zeggen, dat ik met dit manneke een haat-liefde-relatie heb.
Maar laat ik hem eerst even aan jullie voorstellen: hij heet Gijs, Holle Bolle Gijs
Gijs woont permanent bij mij in, hij heeft zich genesteld in mijn maag en laat regelmatig van zich horen. Hij weet dat de belangrijkste regel van onze relatie is, dat hij alleen mijn gezelschap mag zoeken als mijn lief niet thuis is. Want ik schaam me voor mijn geheime vriendje…..
Meestal laat ie na het avond-eten van zich horen, als ik tv kijk of achter de pc zit. Eerst fluistert hij lief in mijn oor:” Gijs lust eigenlijk wel een koekje, of een snoepje……lekker toch, zo bij een kopje thee?? “ Maar natuurlijk luister ik niet, want ik wil afvallen, ik moet afvallen en Gijs bekijkt het maar.
Aiiii, dat is even een tegenvaller voor Gijs, dus gaat hij over tot poging 2. Wat dwingender wordt zijn stem: “wat maakt dat ene koekje nou uit, je hebt vandaag zó goed je best gedaan, dat heb je toch echt wel verdiend hoor”
Ik begin te twijfelen, want het is wél zo, ik héb goed mijn best gedaan, het zou best kunnen… 1 koekje, dat moet toch kunnen?… Maar ik herpak me zelf, vertel Gijs dat er géén snoep in huis is, dat de koektrommel leeg is en ik schudt met mijn hoofd heftig NEE. Ik ga verder met wat ik aan het doen ben. Gijs heeft door dat de lieve aanpak vanavond niet werkt, dat ie op deze manier geen lekkers gaat krijgen en dat er een andere tactiek moet worden gebruikt.
Vanuit mijn binnenste stijgt een diepe snik omhoog: “Gijs is zieligggggggggggggggg, Gijs heeft zo’n hongerrrrrrrr”
Ik hoor hem jammeren in mijn maag aan en loop naar de keuken. Ik drink 2 glazen koud water. Zo, van die koude douche zal ie leren!!! Hij moet z’n kop houden……….ik heb geen honger, ik heb tenslotte net gegeten…
Trots op mezelf ga ik weer zitten. Dat heb ik even mooi opgelost!
Dan gaat Gijs’ laatste register open: hij zet zijn aller, allerliefste stemmetje op en begint mij hints te geven. Want het verhaal dat er geen snoep in huis is….daar trapt hij niet in, .hij weet beter, hij was mee naar de buurtsuper…
“Er ligt nog een doos zeebanket ingepakt in de kast boven, je weet wel, voor die vergeten verjaardag…….. Die ligt er al lang, (zou ie nog wel goed zijn), eigenlijk gebruik je die doos nooit, dus zullen wij dan maar??? En waarom wachten met die zakken chips tot zaterdag, we kunnen toch nog nieuwe halen, niemand die dat ziet…….toch??? een stukje kaas zou ook wel prima smaken…..en was die filet al op???? Trouwens, een kaassoufleetje is ook wel erg lekker…”
Ik begin te twijfelen, wil wel wat lekkers, want ik zit alleen thuis en dat is toch ook maar saai. Ik kijk eens in de keukenkastjes, vertel mezelf ondertussen dat ik niet zo stom moet zijn, sterkt moet zijn…………..en neem 1 koekje………voor Gijs……..
Maar Gijs is een bodeloze put, want met dat ene koekje is hij niet tevreden, hij blijft roepen om meer, meer, nog meer, veel meer… en voor de zoveelste maal zwicht ik voor Gijs………
Morgen is er weer een dag, en dan luister ik niet meer, nooit meer, echt niet!!!!!
Elly van Veen 