Tags
bedenktijd, bedrijf, collega, crisis, directeur, eigenaar, frustratie, functie, gegeven, gevoel, Interim-directeur, loon, lot, ontslag, ontslagaanvraag, ontslagen, overbodig, pijn, plichtsgetrouw, rechtsbijstand, schijn, tegenvoorstel, UWV, vakantie, Veluwe, voorstel, woede
In tijden van crisis is het niet vreemd als je wordt ontslagen…
Ook ons heeft dit lot getroffen. Mijn lief hoorde dat zijn functie niet meer bestond en dat hij overbodig was geworden….
Nu is dit een gegeven, en we kunnen hier mee omgaan…de pijn, woede en frustratie zit ‘m in de manier waaróp.. :
We zijn op vakantie op de Veluwe en mijn man krijgt een telefoontje dat hij de volgende dag op het bedrijf moet komen. Plichtsgetrouw als hij is, gaat hij heen, vakantie of niet. Hij wordt ontvangen door de Interim-directeur en deze stelt hem voor aan de nieuwe eigenaar/ directeur van het bedrijf. In 10 minuten wordt hem verteld dat het bedrijf is overgenomen, zijn functie niet meer bestaat en dat hij mee moet werken aan het ontslag ( met als beloning 1 maand extra loon)
Als hij NIET meewerkt, gaat dit het bedrijf geld kosten, zo wordt hem verteld. Hij krijgt een week de tijd om over het voorstel na te denken en eventueel een tegenvoorstel te doen.
Zonder afscheid te kunnen nemen van collega’s wordt ie onder begeleiding het pand uitgezet.
Onze vakantie is direct over, wij gaan naar huis en laten eerst alles bezinken. Wij nemen contact op met de Rechtsbijstand, doen een tegenvoorstel en dan valt een pakket van het UWV op de mat. Onze bedenktijd was schijn, het ontslag was al voor het “gesprek” aangevraagd.
Met verbazing lezen we de zeer goed gedocumenteerde ontslagaanvraag. Hier is al heel lang aan gewerkt. Een aantal redenen zijn op onwaarheden gebaseerd en het bedrijf jokkebrokt heel wat af tegen het UWV.
Had het anders gekund?? Jazeker…mijn lief is bijna 63, wil best inleveren en meedenken aan een goede oplossing. We waren er dan zeker uitgekomen en mijn man was met een goed gevoel vertrokken bij het bedrijf.
Nu zetten we onze hakken in het zand en proberen er uit te slepen wat mogelijk is..
De Fransen zeggen het zo mooi: C’est le ton qui fait la musique
Schandalige actie! Vooral als je 63 bent. Dit soort zaken maken me kwaad zeg.
Sterkte met alles!
ps: laat je niet zomaar afschepen met 1 maand loon, volgens mij is het sowieso al standaard 4 maanden!!
Wat een toestanden! Veel sterkte bij dit alles!
We laten ons zeker niet afschepen, het is alleen zo jammer dat het zo moet. HIj heeft er altijd met veel plezier en dubbel zoveel inzet gewerkt. Het is gewoon zo raar dat je niet eens afscheid mag nemen van je collega’s. De kantonrechterformule wordt niet zoveel meer gehanteerd. Maar vanwege de leeftijd gaan we dit wel proberen bij de kantonrechter. Dan is de leeftijd in zijn voordeel…
Gelukkig hebben we rechtsbijstand, ze doen ongelooflijk veel voor ons…
Het is heel erg naar als het zo moet, je kijkt zo niet fijn terug op de jaren die je daar hebt gewerkt lijkt me.
En daarbij….als je 63 bent…dan kan een bedrijf toch wel een (mooie) afvloeiingsregeling toepassen?
Poot mooi stijf houden!
Dat bedrijf ligt hier vast niet wakker van, in tegenstelling tot jullie waarschijnlijk
Helaas, zo zit het in elkaar; veel sterkte toegewenst.
Ons tweede verweer kan de deur uit, ik ben wel benieuwd hoe dit af gaat lopen.
Pingback: de derde ronde | Elly van Veen