Tags
bokeh, Bokeh-Panorama, Brenizer, DOF, groot diafragma, Method, Methode, panoram, PHOTOSHOPPEN, plastc fantastic, telelens
Op de facebookpagina van Henk Visser las ik over een foto, welke hij had gemaakt via de Brenizer Methode. Ik had er nog nooit van gehoord dus maar eens op onderzoek uit wat deze manier van fotograferen inhoudt. Een andere naam voor deze techniek is Bokeh-Panorama.
In het kort komt het hier op neer: Je fotografeert met een objectief met een groot diafragma: 1.4 of 1.8 . Door het gebruik van dit diafragma is een klein gedeelte van de foto scherp en een groot deel wazig. Brenizer gebruikt het liefst een teleobjectief om zo min mogelijk vertekening te krijgen. De Plastic Fantastic is hiervoor ook uitermate geschikt. Ik ga mijn pancake gebruiken, deze heeft een diafragma van 2.8 Je zet je camera op manual
Je fotografeert van vrij dichtbij je onderwerp ( bv persoon) en zorgt dat deze foto haarscherp is. Dan maak je een serie foto’s rondom dit onderwerp die de eerste foto overlappen. Met Photoshop maak je er 1 foto van. Je krijgt zo een foto met een grote DOF
De foto’s, die gemaakt zijn
Het eindresultaat
Een aantal prachtige voorbeelden vind je HIER
Brenizer legt in een Video uit hoe hij tot dit resultaat komt. ( ik bleef maar kijken naar zijn mond…)
Ik ga er eens mee aan de slag. Eens even kijken of Joke bereid is om te poseren a.s. dinsdag als we weer voor een heerlijke wandeling gaan in de AWD…..
Elly van Veen 
Leuk!
Maar kun je met je lensbaby ditzelfde resultaat bereiken?
Scheelt wat werk 😉
Ja, ik denk idd dat je met de lensbaby een soortgelijke foto kunt maken. Goed gedacht Sandra. Maar ik ga het wel een keer proberen.
Ik zou zeggen gebruik Luud maar als slachtoffer 😉 😉 Heb hier idd wel vaker over gelezen maar vraag me echt de noodzaak van het blenden af want met een tele-objectief dat lichtsterk is bereik je altijd al een prachtige scherptediepte. Alleen mogelijk inderdaad kans op het feit dat je onderwerp dan deels niet helemaal scherp is maar dat betwijfel ik eigenlijk in veel gevallen. Maar het is leuk en leerzaam om te doen.
Dat je met een lichtsterk teleobjectief een beperkte scherptediepte bereikt klopt. Het resultaat van een foto die met de Brenizer methode is gemaakt geeft echter een beeldhoek die vergelijkbaar is met die van een een standaardlens (of zelfs kleine groothoek, afhankelijk van het aantal opnames). En dat zijn nou net lenzen die van nature niet heel goed in staat zijn zo’n beperkte scherptediepte te geven. Met deze techniek kan je als het ware een 50mm f/0.6 nabootsen. Dat zijn niet-bestaande lenzen, en dat wat ook maar een beetje in de buurt komt is voor normale stervelingen onbetaalbaar 🙂
ik ga de foto maken en dezelfde met de lensbaby. Kunnen we het vergelijken hoe het resultaat is