Tags
ben hope, heide, landschap, loch, midgets, regenjas, rhiconich, schotse hooglanders, smoo cave, ullapool
Op dag 3 vertrekken we op tijd naar ons volgende hotel in Rhiconich. Al snel verandert het landschap. De heuvels worden bergen, het landschap wordt minder groen en de eerste Schotse Hooglanders lopen keurig rechts langs de weg. Wat een beesten! De (verkeers)borden staan scheef langs de weg, want het zijn heerlijke schuurpalen. Je zal maar jeuk hebben!
Al snel verschijnen de eerste Loch’s. Een Loch kan een meer, maar ook een inham van de zee zijn.
Al dit water moet je ook oversteken. Over een smalle bruggetje, waar de auto net oppast, rijden we naar de overkant. In de verte zien we Mount Ben Hope verschijnen.
Iets verderop bezoeken we de Smoo Cave, met ondergrondse waterval. Prachtig om te zien.
We zijn onder de indruk van wat we allemaal zien onderweg, het landschap wisselt steeds en iedere keer als je de bocht om gaat, ben je weer blij verrast door al het moois. De heide bloeit volop en geeft een prachtige kleur aan het landschap.
Deze dag moeten we 135 km afleggen, maar dat gaat niet al te snel, de wegen zijn smal en steeds moet je uitwijken voor tegenliggers. Gelukkig heeft iedereen hier veel geduld en laat iedereen elkaar netjes voorbij.
En af en toe heb je tegenliggers die zich niet aan de regels houden, maar ja, die zijn ook té lief..
Ons hotel blijkt in de middle of nowhere te staan. Vanuit onze kamer hebben we een fantastisch uitzicht over het Loch. We eten en drinken wat en kruipen vroeg onder de wol.
De volgende ochtend is het mistig en nat. Tijd om mijn nieuwe regenjas te testen! We rijden rond in de omgeving en maken kennis met de midgets, piepkleine, gemene steekmuggen. Wandelaars lopen met gaas over het hoofd. Door de grote droogte van deze zomer zijn ze er met heel veel en in september nog volop aanwezig. Ik ontdek dat mijn muggen-spul (gekocht voor de vakantie) nog thuis ligt en winkels zijn in de verste verte niet te bekennen. Doorbijten dan maar, voor de midgets en voor ons…
We rijden een bizar stijl en ook smal weggetje. Maar als het overgaat in zand en steen is het genoeg, we keren om
We gaan terug naar het hotel, drinken wat in de bar, zitten gezellig met een groep Duitse jongens te kletsen dan is het alweer bedtijd.
Morgen gaan we naar Ullapool en dat hotel belooft wat…als we de reviews mogen geloven….
Alle foto’s staan op Flickr