Pas op voor de Hitte ( code Rood)

Tags

annie mg schmidt. code rood, juffrouw schoten

Denk aan juffrouw Scholten,
die is vandaag gesmolten,
helemaal gesmolten, op de Dam.
Dat kwam door de hitte,
daar is ze in gaan zitten
als je soms wil weten hoe dat kwam.

Ze hebben het voorspeld: Pas op, juffrouw, je smelt!
Maar ze was ontzettend eigenwijs…
Als een pakje boter,
maar dan alleen wat groter,
is ze uitgelopen, voor het paleis.

Enkel nog haar tasje
lag daar in een plasje…
Alle kranten hebben het vermeld
op de eerste pagina.
Kijk het zelf maar even na.
Ja, daar staat het, kijk maar: dame smelt.

Die arme juffrouw Scholten…
helemaal gesmolten…
Als dat jou en mij eens overkwam…
Laten we met die hitte
overal gaan zitten…
maar vooral niet midden op de Dam.

Uit Ziezo, Annie M.G. Schmidt

Het land van Down

Tags

chromosomen, down, land van down, leven

Het land van Down

 

Er is een land, dat niemand kent,

dat niemand weet te vinden.

Daar woont een volk, dat ieder kent,

een land van louter vrinden.

 

De mensen zijn er wonderbaar,

als uit vervlogen dromen.

Zij lijken sprekend op elkaar,

men spreekt van chromosomen.

 

Die mensen uit het land van Down

-zo heet het- hebben zorgen,

want mag het land ook wazig zijn

voor hen geldt iedere morgen:

 

dat zij reële mensen zijn

met geest en ziel en zinnen

Zij willen onze vrienden zijn!

Zij willen bij ons binnen

 

in onze wereld, in ons hart.

er samen iets van maken.

Niet steeds opnieuw bekeken zijn

en tot object geraken!

 

Zij willen, mensen, heel normaal

Met ons hun dagen leven!

En wij met hen, In ’t land van Down

Óf elders, ’t Is om ’t even.

 

Dit gedicht werd door een clustermanager aan ouders gegeven, als hun kind bij Esdégé Reigersdaal kwam wonen. De moeder van William had het goed bewaard. Het gedicht stond op zijn rouwkaart. Het raakte me!

Wij staan bij jou

Tags

boom, gevoel, leven, mysterieus, onmacht, tranen, verdriet, Wereld, wind, woorden, wortels

Woorden blijven hangen,
leeg en nutteloos.
Duizend dingen om te zeggen,
maar niks dat jou kan helpen.

Leven, mysterieus en ongrijpbaar,
pijn en verdriet des te duidelijker.

Kan een boom zover buigen,
dat hij de last van de tranen en de wind,
kan overbrengen naar zijn wortels?

Ik hoop dat wij jouw wortels kunnen zijn,
en dat wij een klein beetje van jouw verdriet kunnen dragen.

In deze grote wereld sta jij,
ondanks het gevoel van onmacht en verdriet,
niet alleen.

wij staan bij jou.

(n.n.)

Wonder

Tags

bloemen, bloemen wind, bomen, hoofd, kanker, kersenboom, ruimte, wind, wonder, zee

Wonder

Kanker is
ruimte in je hoofd
omdat alle kleine dingen
ineens niet meer belangrijk zijn

Alleen nog
grote lijnen over
hoe lang nog meedoen
met de bomen, de bloemen en de wind.

In de tuin
omhels ik de kersenboom
die me laat weten dat ik
er nog steeds bij mag zijn.

In het bos
zijn de bomen mooier
wind en zee en bloemen
het wonder waar ik deel van ben.

(n.n.)

Ga maar slapen….

Tags

droom de vrijheid, ga maar slapen, gedicht

Ga maar slapen
doe je ogen even dicht.
Laat de wereld zachtjes rusten
zet je zorgen uit het zicht.

Proef de vrijheid van niet wezen
als je in je dromen zakt
om aan d’andere kant weer te ontwaken
waar de zon je ziel weer pakt.

Waar de wind je mee laat rijden
op de vleugels van je geest,
ver verwijderd van het lijden,
zo ver van al wat is geweest.

Ga maar slapen
laat je zelf gaan
en droom,
droom de vrijheid

***

Dag lieve Rikkert………dappere dodo…ik zal je nooit vergeten…

De kunst van leven

Tags

Anita Cats, kunst van leven

De kunst van leven
is diep in de pijn je kracht ontdekken,
durven te kijken naar je verlies

Littekens blijven vurig en fel.
Veranderde vormen een nieuw perspectief

Anita Cats

Anders

Anders zijn mijn dagen,

anders zijn mijn nachten.

Anders zijn mijn vragen,

anders zijn mijn klachten.

Anders is mijn lichaam,

maar zeker niet mijn geest.

Ik ben nog steeds dezelfde

die ik altijd ben geweest.

-Marianne-

December

December: mist en duisternis en koude
en vrolijkheid die me maar matig smaakt
Ik ben dit rotjaar iemand kwijtgeraakt
van wie ik tot het einde toe heb gehouden

De uren dat ik bij haar heb gewaakt
terwijl de dood haar in zijn richting klauwde
De kleine strohalm waar ik op vertrouwde
totdat het sloperswerk was afgemaakt

December,ik zou graag opnieuw beginnen
maar als mijn schone lei
het lijkt te winnen
Dan mikt de regen tranen op de ruit
de mist brengt de herinnering
weer boven
De koude kan de wonden
niet verdoven
Het donker wist het oude beeld niet uit

Ivo de Wijs

De boom

Tags

de boom, gedicht, hemelrijk

De boom verbindt in weer en wind

de wereld met de wolken.

Om met zijn takken onze groet

naar boven te vertolken.

Waar zij, door ons zo teer bemind,

het hemelrijk bevolken.

***

(Peter de Vos)

Sterk

Opeens was ik ziek.
En dacht aan duizend dingen.
Toen kwam de pijn,
zodat ik niet meer kon zingen.
Daar was de angst.
Hoe moest ik het verwerken?
Toen kwam de kracht.
En hoorde ik bij de sterken.