In 1962 maakte mijn vader een wandeling door Enkhuizen. 58 jaar later heb ik dezelfde wandeling gemaakt en foto’s gemaakt waar mijn vader dit ook heeft gedaan. Wat is er veel veranderd, en toch ook weer niet…maar wandel gerust mee.
Vanuit de Vijzelstraat is hij de Staaleversgracht opgelopen. Hier maakte hij de eerste foto.
Vervolgens liep hij over het Spaans Leger. Er vaart een bootje hard voorbij, waarschijnlijk riep de man iets van “hé Veen, ben je nou ók al fotograaf worre?” waarop mijn vader de foto maakte.
Hij liep door de Paulus Potterstraat en op het eind fotografeerde hij het huis van dr Feltz van der Sloot. Het huis uit 1617 staat te koop voor € 549.000 euro. Naar de bouwprijs in 1617 kan ik alleen maar gissen….
Door de Prinsenstraat liep ie naar het Waaigat, om de vervallen pakhuizen van de firma Jonkman te fotograferen. Later op de wandeling krijgen we een leuke verrassing, maar hier is niets meer te herkennen van de oorspronkelijke panden.
Door de paktuinen is vader vervolgens naar de hoek Venedie-Dijk gelopen, daar fotografeerde hij ook een pakhuis. In de oorlog zijn er veel bomen gekapt om als brandhout voor warmte te zorgen. Hier zie je jonge aanplant. De bomen zijn intussen enorm, dus ik moest op een andere plek staan, want anders zagen we alleen maar bladeren.
Via de dijk wandelde hij verder door de Bocht naar het Landje van Top om de achterkant van de Bocht “het Spui” te fotograferen. Je kunt hier ook de doorgang naar de Zuiderhavendijk zien, deze loopt onder het Flessenscheepjesmuseum door.
Als “Henckuuzer” wil iedereen wel op dit plekje wonen…. zo mooi…
Hij heeft nog snel een plaatje geschoten van de Bocht. Helaas stond de fiets aan een ketting, anders had ik deze wel even verplaatst.
Daarna liep hij de Breedstraat in. Waarom hij dit huis heeft gefotografeerd, weet ik niet, of het zou om de gevelstenen moeten zijn. Het zou ook zomaar kunnen zijn, dat ie bij Het Wapen van Enkhuizen even een borreltje en een portie bitterballen ging nuttigen en vanuit de deur even dit plaatje schoot. Of misschien wilde vader de Zuiderkerk op de foto hebben…ik kan het niet meer vragen.
Hij sloeg nu rechtsaf, richting zeemuur. Op de hoek van de Hoogstraat fotografeerde hij deze woning. Als puber had ik er een klasgenoot wonen, waardoor ik er wel kwam. Ik heb het altijd een prachtig huis gevonden.
Als hij zich omdraait, ziet hij het Zuiderzeemuseum met de Compagniesbrug. Let eens op het verkeersbord! Zulke details vind ik geweldig.
Hij loopt nog door om de brug aan de andere kant te fotograferen. Op deze foto zie je het (spuuglelijke) stadskantoor. Van mij mag dat wel platgegooid worden
Het ZuiderzeeMuseum wordt ook aan de voorkant gefotografeerd. Ook hier alles jonge aanplant van bomen aan de Wierdijk.
Mijn vader keert hier om en loopt richting Zuiderkerksteeg. Ik loop nog een stukje door, want wat mijn vader niet zag, en ik nu wel, zijn de pakhuizen van Jonkman, die zijn afgebroken en helemaal opnieuw zijn opgebouwd langs de Wierdijk. Aan het begin van de wandeling kwam mijn vaker ze tegen, en ik bijna aan het einde. Prachtig dat dit is gedaan, zo hoor je met monumenten om te gaan.
Bij de zuiderkerksteeg wordt een foto gemaaktvan één van de ingangen van kerk. Ik zie pas later dat de schaduwen overeen komen. 
Na deze foto loopt hij naar het Waaggebouw. Wat vond ik dat als kind geweldig, de chirurgijnskamer met embryo’s en allerlei andere dingen op sterk water. Ik vond dat machtig interessant.
Er wordt nog even een plaatje van de gevel geschoten. Deze foto is voor mij een raadsel…hoe komt ie zo recht?? Had ie aan de overkant aangebeld om te vragen of hij uit het slaapkamerraam een foto mocht nemen?? Het was natuurlijk de ons-kent-ons tijd, Enkhuizers woonden binnen de Vestingwal, daarbuiten was alleen maar landbouwgrond
En dan is het tijd om naar huis te gaan. Via de Westerstraat loopt hij dan naar huis, maar onderweg bedenkt ie vast, dat de Zuiderkerktoren niet mag ontbreken. Dus snel nog een afslag genomen en bij de Torenstraat een foto gemaakt.
Was nu het rolletje bijna vol??? Ik denk het wel…er zal een rolletje van 24 stuks in de camera hebben gezeten. Waar ik nu rustig 600 foto’s op een dag kan schieten, was het vroeger zuinig zijn en keuzes maken…Je kon de foto maar 1 x maken en pas een week later zag je of het goed gelukt was. Maar er kon blijkbaar nog 1 foto worden gemaakt, van het klein weeshuis in de Westerstraat. In mijn herinnering is dit nog de fietsenstalling geweest van het weeshuis, waar ik wel kwam. Maar daar kan ik naast zitten..
Mijn vader ging naar huis, lekker een borreltje drinken en de volgende dag zal hij het naar Zwaan hebben gebracht om te ontwikkelen…ook dat hoeft niet meer….tijden zijn veranderd…
Elly van Veen 