Tags
Bovenkarspel, Flyboard, Flyboarden, Hoorn, Kobra, Markermeer, Overhaal, polder, polderschuit, schmincken, sjappetouwtjes, touwtrekken, waterpeil, waterweken, zeemansliederen
08 maandag aug 2016
Posted Rond het IJsselmeer, West Friesland
in18 woensdag mei 2016
Posted Vogels
inTags
Alcedo atthis, blauwe flits, Bovenkarspel, IJsvogel, IJsvogeltje, Kingfisher, lens, locatie, poseren, streekbos, vissen
Ik heb er al heel wat moeite voor gedaan, maar dat het IJsvogeltje ( Alcedo atthis) zo dicht bij huis zou zitten had ik niet durven dromen. Natuurlijk, ik hoorde het regelmatig van vrienden…daar ging een blauwe flits..Drie mensen vertelden me zelfs, dat het ijsvogeltje bij hun in de tuin kwam.
Maar om ze voor je lens te krijgen is iets anders. De laatste weken had ik ongeveer uitgevogeld waar ze zouden vissen in het Streekbos. Ik had er laatst al 3 zien vliegen. Toen ik gister weer op pad was, zag ik iemand verscholen in het riet zitten met een telelens. Toen wist ik waar ik moest wezen…een vriend bevestigde deze locatie.
Dus de wekker gezet, en om half 7 zat ik langs de waterkant. Al snel hoorde ik de roep van de IJsvogel en ja hoor, daar kwam ie. Wat een feest om ze te zien vissen, dat gaat zo ongelooflijk snel. En daarna kwamen ze mooi poseren… Mijn dag kan niet meer stuk!!
19 vrijdag jul 2013
Posted Diverse
inTags
Beagles, Bovenkarspel, coach, honkbal, honkbalveld, Let's play ball, peanutbal, scoorder, softbal
Heel wat uren hebben we op het honkbalveld van de Beagles in Bovenkarspel doorgebracht. Mijn lief en 2 kinderen speelden fanatiek, waren scheidsrechter of coach en ik was scoorder bij uit- en thuiswedstrijden.
Oude liefde roest niet: mijn jongste is weer gaan softballen…
Het is en blijft een fantastisch leuk spelletje….
Alle foto’s staan op Flickr
14 vrijdag dec 2012
Tags
besdragende struiken, bessen, bessenjaar, bombycilla garalus, boom, Bovenkarspel, fototoestel, Gelderse Roos, Griekenland, invasie, liefhebber, meidoorn, middeleeuwen, nederland, onheil, oorlog, pestvogel, roodborstje, Rusland, Scandinavië, schuw, streekhof, symbool, taigabossen, telelens, vleugelpuntjes, vlier, vonkenvogel, winter, zuid, zuidwesten
De pestvogel woont in de Taigabossen van Rusland en in Scandinavië. In de winter eet de pestvogel bessen, in een slecht bessenjaar trekken ze naar het zuid- zuidwesten. Soms zie je ze jaren niet, en dan opeens is het een invasie. Vroeger wist met hier geen raad mee en daardoor werd de vogel symbool voor onheil. In Griekenland noemden ze het de “vonkenvogel” want met zijn rode vleugelpuntjes zou de pestvogel brand stichten. Ook zou de vogel oorlog en de pest brengen.
De laatste jaren komt de pestvogel iedere winter naar Nederland. Ze zitten graag bij besdragende struiken, zoals de meidoorn, gelderse roos en vlier. Omdat ze geen mensen gewend zijn, zijn ze niet schuw.
Nu zit ie dus ook in Bovenkarpel, dus met fototoestel erop uit getrokken en dankzij een tip van een andere liefhebber, kon ik ze fotograferen bij het Streekhof. Kijk wel goed omhoog, want ze zitten graag hoog in de boom.
En mijn favoriete vogeltje mag natuurlijk ook op de foto: het prachtige roodborstje
10 zaterdag mrt 2012
Posted Dieren, FOTOGRAFIE, Vogels
inTags
18-135 mm lens, 70-300 mm Tamron Telelens, balts, baltsdans, baltsende futen., Bovenkarspel, canon, Compagnieshaven, D7, dukdalf, Enkhuizen, fietsen, fotograferen, Futen, fuut, IJsselmeer, indringer, instellingen, kolonie futen, nesten, Podiceps cristatus, spiegelen, steiger, toestel, zwemmen
Twee ochtenden heb ik in de Compagnieshaven in Enkhuizen doorgebracht om futen te fotograferen. Het was fris, de wind van het IJsselmeer zorgt altijd voor ijskoude handen en voeten, maar wat is het leuk om te doen! Bij een steiger zit een grote kolonie futen waar je dichtbij kunt komen, dus ideaal om te fotograferen, dacht ik……
De eerste ochtend ontdekte ik, dat mijn 18-135 mm Canon lens te kort schoot. Je zit wel dicht bij de nesten, maar de futen zitten een stuk verderop ( en het maakt niet uit wáár je gaat zitten..ze zitten altijd dáár en niet hier….) Deze ochtend heb ik een aantal leuke foto’s gemaakt, maar ook een hoop “weggegooid” . Ik was niet tevreden, het kon anders, misschien zelfs beter…
Vanochtend ben ik terug gegaan, ditmaal met mijn 70-300 mm Tamron lens op de D7. Het was kouder als gisteren, je moet stil zitten achter een dukdalf, en camera in de aanslag. Maar wat was het genieten, vooral van het geluid wat de baltsende futen maakten. De baltsdans is zo lief om te zien, ze spiegelen alle bewegingen, zwemmen weer weg, komen weer terug, jagen een indringer weg en dan weer verder met het dansen. Ik was vaak te laat om een foto te maken, zo zat ik te genieten.
Ik heb veel geleerd over mijn toestel, instellingen, wat ik wél en niet moet doen, al met al een goede ochtend. Wéér een stukje wijzer… Van het fietsen naar Bovenkarspel werd ik niet meer warm, ik was echt heel koud geworden. Maar van de foto’s werd ik weer warm, en de komende weken/ maanden ga ik zeker regelmatig terug, genieten van de futen, mét toestel.
23 donderdag feb 2012
Posted ALLERLEI, FOTOGRAFIE, Natuurfotografie
inTags
arrangeurs, bloei trekken, bloemententoonstelling, Bovenkarspel, Broekerhaven, CNB-veiling, floor, flora, florabal, Florahalte, geuren, graszoden, Holland Flower Festival, India, invalide, kleuren, koeien, legionella-drama, Lente, mond en klauwzeer, overuren, sneeuwuil, stier, streker avond, vee, West-Friesland
Het Holland Flower Festival, in de regio beter bekend als “de Floor”, was vroeger de grootste overdekte bloemententoonstelling ter wereld. In 1977 kreeg Broekerhaven zelfs zijn eigen station “Florahalte”. De Floor gaf veel reuring en drukte in het dorp, 12 dagen lang was het druk, in de topjaren kwamen er meer dan 138.000 bezoekers naar West-Friesland. In 1999 was er het verschrikkelijke legionella-drama, welke 32 levens eiste en ruim 200 mensen invalide maakte. Het kwam niet meer goed met de Flora: de naam werd veranderd, de locatie gewijzigd maar de bezoekersaantallen bleven sterk terug lopen.
Als kind vond ik vooral het Vee fantastisch, de vele koeien, de enorme stier, de melkers, de kinderboerderij, de zeug met alle biggen, de schapen, de geiten: ik genoot ervan, maar helaas, sinds een Mond- en Klauwzeer uitbraak kon dit niet meer. Drie konijnen en 4 roofvogels: meer is er niet dit jaar, en wat een verschil met vroeger is dit….Er was de Streker avond, het Florabal: het was feest in het dorp, bijna 2 weken lang.
Jarenlang zijn mijn lief en ik dicht betrokken geweest bij de Flora, wij legden de tuin aan, zorgden voor de uitvoering van de ideeën van de arrangeurs en waren er al in de zomer druk mee bezig. Want om zo’n tuin goed aan te kleden, daar komt heel wat bij kijken. Heel wat struiken en heesters werden speciaal in de bloei getrokken door gespecialiseerde bedrijven, graszoden al in de herfst gestoken en decoratie uitgezocht. Gezonde stress, spanning, overuren en slapeloze nachten gingen aan de opening vooraf. Na de biefstukkenrace, die altijd om klokslag 24.00 begon, werden de puntjes op de I gezet, om daarna te zorgen dat de tuin er 12 dagen picobello bij lag. Iedere dag gingen we kijken of de bloemen er nog mooi bij stonden. Nadat wij het bedrijf sloten in 1993 gingen wij er ieder jaar kijken, want het blijft prachtig, de kleuren, de bloemen en vooral de geuren…je ruikt het direct: Lente.
En nu is de Floor dus weer waar ie hoort: in de CNB-veilinghal te Bovenkarspel. Ik heb vandaag genoten van het thema India en ik ga zondag nog een keer, want het is veel te mooi om maar 1 x te zien…
01 woensdag feb 2012
Posted FOTOGRAFIE, West Friesland
inTags
achtkantig, Bovenkarspel, Broekerhaven, ceres, meelmolen, molen, molenaar, molenwinkel, oliemolen, Oude Haas, pelmolen, stellingmolen, Wormerveer, Zaandam
De molen Ceres in Broekerhaven kreeg in 1618 “het recht van wind”. Het is een acht-kantige stellingmolen op een lage schuur. De molen stond eerst in Wormerveer en deed dienst als oliemolen. Daarna verhuisde de molen, die toen “Oude Haas” heette, naar Zaandijk.
Na 230 jaar (1848) kocht Piet Schuurman uit Bovenkarspel de molen en richtte deze in als pel- en meelmolen. De molen kreeg een nieuwe naam: “Haas”. In 1908 werd de molen eigendom van landbouwcoöperatie Ceres. De molen draaide tot 1968, maar raakte daarna in verval.
In 1985 werd de stichting West-Friese Molens eigenaar van de molen. Door vrijwilligers is de molen gerestaureerd waarna de molen in 1998 weer werd geopend. In de schuur is de molenwinkel. Sinds 2008 heeft de – van oorsprong Zaanse molen- weer een Zaanse molenaar.
Bron: de meelmolen Ceres