Nu de bruiloft van zoonlief dichterbij komt, en iedereen al kleding voor “de dag” heeft, werd het ook tijd voor mij om eens te gaan shoppen als bruidegomsmoeder. ( tja, als het woord bruidsmoeder bestaat, verzin ik deze er gewoon bij )
Eerst gingen we naar Dirk de Wit, bij de Strekers nog altijd bekend als “de stadszaak ten plattelande”. Een prachtige winkel en vooral groot, vol, veel… door de bomen zag ik het bos niet meer, verdwaasd liepen manlief en ik er rond. Alle verkoopsters waren druk, druk, druk…. en ik zag het na een half uurtje niet meer zitten. Teveel keus werkt niet bij mij. Ik wist gewoon niet wáár te beginnen.
Drie dagen later ben ik alleen terug gegaan, heb met een verkoopster staan te praten die mij vertelde, dat ik toch echt NU moest kopen, want anders hadden ze “niets” meer. Ik keek vertwijfeld om me heen naar 2000 vierkante meter winkelplezier, en vertelde haar, dat ik -indien ze los zouden zijn- dan wel ergens anders heen zou gaan. Ondertussen vroeg ik me af, waarom ze de hele zomer geopend zijn, als ze toch “niets meer hebben”.
Via een reclame in het zondagse suffertje ontdekte ik Liselotte in Hoorn, die – zoals ze adverteerden- gespecialiseerd waren in Bruidsmoeders. Nu ben ik een bruidegomsmoeder, maar vooral de zinnen “De winkel is gespecialiseerd in modieuze en stijlvolle merkkleding voor dames in alle leeftijdsgroepen. De collecties zijn groot en eigentijds t/m mt 48″ deed ons in de auto richting Hoorn stappen.
Met mijn maat 46 had ik verwacht wel iets te kunnen passen, maar voor de Liselotte-dames was ik duielijk een probleemgeval. Voorzichtig maar trefzeker werd ik met “mijn” figuur richting grotematewinkels gebonjourd. Exit Liselotte.
Dus we wandelden verder en belandden bij Bruggeman mode in Hoorn. Manlief werd direct verwend met een heerlijke koffie ( ik moest blijkbaar nog even wachten) en superaardige verkoopsters deden hun uiterste best. Niets dan lof…en… ik ben geslaagd. Manlief kwam met van alles aanlopen ( en hij heeft smaak, dames, je kunt écht met hem winkelen) en zo kwamen tot een heel leuk setje. ) Lang leve het corrigerend ondergoed: ik paste keurig in maat 46. ) Het langbeloofde kopje koffie kwam mijn kant op en na de lange paskamersessie was ik daar wél aan toe.
Daarna op schoenenjacht. Ik ben een Manfield-fan, de pasvorm is formidabel en de schoenen zijn leuk. Manlief kwam met een hip laarsje aan en dát was direct raak. Opeens was ik 1.80 lang en keek hem recht in de ogen.
Op de bruiloft zal ik de hele dag amechtig aan manliefs arm hangen, want op 8 cm hak wordt het wel wankelen ben ik bang. Maar het oog wil óók wat…wie mooi wil gaan….
