Tags
All you need is love, Birkenhead, Bohemian Rhapsody, Cavern, coverband, Dalestreet, Doors, Ferry, gratis, happening, Liverpool, Madonna, mathew street festival, Mersey, muziekfeest, podia, Queen, Radio GaGa, RocksOff, Sean Lennon, Stones, Stranglers
Een aantal jaren zijn we naar het Mathew Street Festival in Liverpool geweest. Ieder jaar kwamen meer dan 300.000 mensen naar dit gratis muziekfeest toe. Het was een echte happening: je kon ieder uur uit 5 of meer podia kiezen om daar te genieten van je favoriete Cover Band. Van de ochtend tot in de nacht: swingend door Liverpool. Er traden meer als 120 band op, keuze genoeg.
En het was genieten, we hebben de meest fantastische bands uit de hele wereld zien optreden. Verschillende dingen werden uitgeprobeerd, o.a. een podium in Birkenhead. Dus ging iedereen onder het zingen van : Ferry, cross the Mersey op het pontje. Minder geslaagd was het jaar, toen de bands een heel album moesten spelen. Bij de Doors schoot ik in een acute depressie.
We zagen een fantastisch Queen, ( Freddie is still ALive) die aandurfden wat Queen nooit live heeft gedaan: ze speelden de hele Bohemian Rhapsody on stage. Bij Radio GaGa schudden de hele pier-head op zijn grondvesten. We rockten met de Stones, zwijmelden bij Bowie, dansten met Madonna, zongen mee met U2, Sean Lennon bracht een tribute aan zijn vader en de “echte” Stranglers verrasten ons. Zweten onder de grond in the Cavern, waar je beroerd van de hitte wordt, ondertussen meezingen met de band. Wat een feest, helemaal geweldig!
Na 20 jaar is het over en uit!!!Er waren tientallen (!!) klachten van mensen binnengekomen over dronken, vechtende en overgevende mensen. De burgemeester himself is vorig jaar wezen kijken en was verschoten van de dronken, jonge mensen…( wij oudjes doen dit niet natuurlijk)
Natuurlijk hebben we hebben gezien, de Britse meisjes, in heel, heel weinig kleding, op torenhoge hakken, struikelend en zwalkend door de straten maar…het hoort erbij, dat maakt juist Liverpool zo leuk, al die kroegen, die heerlijke sfeer en Britse humor.
Mijn mooiste herinnering is, toen ik mijn lief, zoon en vrienden was kwijtgeraakt, in Dalestreet belandde. Er trad een Beatles-tribute band op, en ze speelde All you Need is Love. Iedereen sloeg een arm om degene die naast je stond, de band stopte en de hele straat, duizenden mensen, zongen All you need is love. Het klonk fantastisch en we voelden ons intens één met elkaar…kippenvel, nu nog, na al die jaren……..
En nu is het er niet meer……..it’s a bloody shame!!
Elly van Veen 