Enkhuizen drieluik

Tags

drieluik, Enkhuizen, haringstad, nederland, webshop, zwart-wit

“maak een drieluik” was de opdracht van de fotoclub. Daar heb ik lang over nagedacht maar uiteindelijk kwam ik uit bij de mooiste plek van Enkhuizen, waar ik zo vaak en graag kom…

De drieluik is te koop in mijn webshop

Zorg

Tags

arts, bezuinigingen, bovenbeen, breuk, CIZ, hugo borst, huilen, huishoudelijke hulp, krant, nederland, oude bomen, revalidatieafdeling, sober, televisie, tranen, TV, valkans, wfg, zorg

Natuurlijk zag ik het regelmatig op de televisie, las het in de krant en verslond de prachtige, maar ontluisterende columns van Hugo Borst over de zorg. ik luisterde, hoorde en vond er het mijne van. Ik werk zelf in de zorg, merk de bezuinigingen en zie de veranderingen om me heen.

Toch was het een ver-van-mijn-bed-gedoe, tot begin oktober…

Dan ligt mijn moeder van 90 met een gebroken bovenbeen op de grond in haar kamer, wordt ze met spoed geopereerd en wordt na 2 weken ziekenhuis naar de revalidatieafdeling in het WFG verplaatst. Hier mag het vooral niet te gezellig zijn, je zou zomaar eens willen blijven….nee, zo sober mogelijk zodat je snel weg wilt.

Op de revalidatieafdeling stompt ze af, we maken ons grote zorgen om haar geestestoestand en de communicatie is minimaal. Er is geen tv op haar kamer en de dagen duren voor haar als weken..

Opeens hangt op haar prikbord de mededeling dat er een ontslagdatum is gepland..een kadootje van de Sint, op 5 december mag u vertrekken. Verder horen we weinig, worden we niet veel wijzer als we navraag doen en de tijd gaat voor ons snel. Voor mijn moeder staat de wereld stil

Dan hebben we een gesprek met de tot dan onzichtbare arts, ze is duidelijk, ze wil niet meer dat mijn moeder naar huis gaat, onverantwoord, niet mobiel genoeg, valkans is groot, de aanvraag gaat de deur uit en over 2 weken hebben we de toestemming binnen, die wordt toegewezen, kan niet anders…zegt ze…. Wij zijn blij en opgelucht en gaan een taartje met moeder eten.

Op vrijdag horen we dat mijn moeder maandag weg moet zijn en of er maar even een kamer ingericht kan worden in een verzorgingshuis. Iedereen doet wat ie kan, en afgelopen maandag was dan “de transfer”

Ontredderd zit mijn moeder op 15 kilometer van het stadje waar ze 90 jaar heeft gewoond en voelt ze zich doodongelukkig. Maar ze weet dat het tijdelijk is, dat ze moet wachten op een plekje in het verzorgingshuis van haar voorkeur.

Na 4 dagen van verborgen verdriet komt voor mijn moeder de volgende klap, de aanvraag is afgewezen door het CIZ. Zonder mijn moeder te zien, zonder iets te vragen wordt op afstand besloten dat mijn moeder veel te goed is voor een plaatsje in een verzorgingshuis. Ze moet zo snel mogelijk van haar kamer af, voor een opname van 30 dagen voor versnelde revalidatie ( op je 90e kan tenslotte alles véél sneller) en daarna, hoppa, naar huis. Mijn moeder voelt zich overbodig, een belasting en ongewenst.

4x verplaatst in 10 weken tijd, en voor mijn ogen zie ik het gebeuren…oude bomen moet je met zorg en aandacht verplaatsen…deze oude boom wordt constant ruw ergens anders neergegooid.

Mijn moeder huilt nooit maar nu komen ook bij mijn stoere, dappere, lieve moeder de tranen. En ik huil met haar mee…..

de zorg in Nederland….voor ons nu ook de kille werkelijkheid….wat zijn we arm in dit rijke land.

 

Zwartbuikwaterspreeuw

Tags

berijpt, cinclus clinclus, larfjes, mist, nederland, ogen, poten, stromende beekjes, vleugels, vlies, waterinsekten, Waterloopbos, waterspreeuw, wintergast, zangvogel, zoe water, zwartbuikwaterspreeuw

De waterspreeuw ( Cinclus cinclus) is een zangvogel, die gespecialiseerd is om voedsel uit zoet water naar boven te halen. Ze zitten vooral bij stromende beekjes. In Nederland hebben we af en toe een exemplaar van de zwartbuikwaterspreeuw als wintergast.
Onder water bewegen ze zich met hun vleugels en poten vooruit, draaien stenen om op zoek naar larfjes en waterinsekten. De ogen worden beschermd door een vlies.

Ik had nog nooit van de waterspreeuw ( die niets met de familie spreeuw te maken heeft) gehoord. Maar toen ik wat foto’s op Facebook voorbij zag komen, wilde ik deze zeldzame, vreemde vogel ook wel eens zien. Met Joke en Lidy gingen we op weg naar het prachtige Waterloopbos, waar we al eerder zijn geweest. Hoe langer we reden, hoe mooier het werd in de polder. De bomen waren door de mist prachtige berijpt, en omdat het zonnetje niet echt doorkwam, bleef het wit.

Na 2 uur wandelen nog geen spoor van deze vogel, regelmatig zag ik van alles vliegen maar het was niet de waterspreeuw. Maar toen werden we aangesproken door een stel, die graag wilden weten of wij verstand hadden van vogels, want ze hadden een heel rare gezien….precies….ze hadden hem gespot en ik ben ze heel dankbaar want zonder hun uitleg waren we zo voorbij gelopen. We hebben genoten van dit gevederde vriendje die de hele tijd op en neer hupt om daarna weer in het water te duiken voor eten.

We hebben een tijd staan te genieten en kregen genoeg tijd om foto’s te maken. Dit vogeltje is absoluut niet schuw te noemen.

Mist

Tags

mist, nederland, zon

Vandaag scheen de zon in een groot deel van Nederland, maar niet bij ons. Wij hadden vandaag een heel klein wereldje, maar ook dát is mooi

Staverden

Tags

boerderij, duiventoren, fotoclub, helm, hertog, kasteel, kleinste stad, landschapstuin, leenmannen, nederland, pauwenveren, Staverden, wandeling, Wereld, witte pauwen, witte pauwenburgt

Staverden is in 2012 officieel uitgeroepen tot de kleinste stad van de Benelux. Mogelijk is Staverden met haar 52 inwoners zelfs de kleinste stad ter wereld.

Vorige week hebben we met de fotoclub een wandeling over het landgoed gemaakt. Dat is zeker de moeite waard. Het kasteel is prachtig, er is een boerderij, waterrad en prachtige landschapstuin.

Op het landgoed lopen zeldzame witte pauwen rond. Dit is een traditie die begonnen is rond 1400. In die tijd woonden er leenmannen op Staverden. Ze moesten het landgoed beheren en bewaken voor de eigenaren, de Gelderse hertogen. Ze hadden de verplichting om witte pauwen te houden, zodat ze pauwenveren konden leveren voor de helm van de hertog. Landgoed Staverden wordt daarom ook wel ‘De witte pauwenburcht’ genoemd. De pauwenveren worden tegenwoordig jaarlijks aangeboden aan de commissaris van de koning in Gelderland.

Alle foto’s staan op Flickr

Het huidige kasteel is gebouwd in 1905

De achterkant van het kasteel

Het Koetshuis

Tuin en Orangerie

De Duiventoren stamt uit 1877

Witte Pauw

Pronkende pauwen

Ik hou van Holland

Tags

goudgele, Holland, Ik hou van Holland, Laagland, nederland, riet, Waterland, wolken

 

 

Gisterochtend hebben Joke en ondergetekende gefotografeerd in Waterland, rond Ilpendam. Hollandse wolkenluchten, dreigende regenbuien, goudgeel wuivend riet…hoe mooi is ons land…ik hou van Holland met heel mijn hart.

de Zaanse Schans

Tags

40 mm, Analog Efex Pro, bewerking, Canon 100D, de Gekroonde poelburg, de kat, de zoeker, entree, fietsen, filters, Flickr, foto's, gegradueerd filter, HDR, het Jonge Schaap, historie, Hollandse luchten, houtzaagmolen, Lightroom, lucht, molens, museum, nederland, nostalgische, Photomatix, Silver Efex Pro, toeristen, wandelen, wandeling, water, wetplate, winter, zaanhopper, Zaanse Schans, zwart-wit

Het is er eindelijk van gekomen: een wandeling over de Zaanse Schans. Ik woon er niet al te ver vandaan, maar nog nooit nam ik de moeite om er naar toe te gaan. Verhalen over hordes toeristen hielden me altijd tegen. Maar nu, in de winter, werd het tijd voor een wandeling door dit stukje historie.

De Zaanse Schans is een mooi stukje Nederland. Het is geen museum ( al is er wel een museum bij ) . Je kunt er vrij wandelen of fietsen. Voor het bezichtigen van bv. de houtzaagmolen betaal je een kleine entree.

Ook vanaf het water moet het prachtig zijn, de volgende keer ga ik zeker met de Zaanhopper mee.

Het was een mooie dag, Joke en ik hebben heel wat foto’s gemaakt. Na de eerste selectie heb ik een aantal filters toegepast. Ik vond de Hollandse luchten en nostalgische molens hier zeer geschikt voor.

Alle foto’s staan op Flickr

Molen de Gekroonde Poelburg

Bij deze foto heb ik géén filters toegepast. De lucht heb ik iets aangezet met het gegradueerd filter in Lightroom. De zon piepte even door de wolken en zette de molens in het licht. Van links naar rechts zie je de molens De Zoeker,  De Kat en de Gekroonde Poelburg

Bewerkt met Color Efex Pro

Links staat nu ook de houtzaagmolen Het jonge Schaap erbij.

Specerijmolen de Huisman

Deze foto is alleen in Lightroom bewerkt.

HDR-opname

Dit is een samengestelde foto, een zg HDR-opname. Ik werk met het programma Photomatix Pro

Molen de Kat

Deze foto heb ik gemaakt met mijn nieuwe 2e body, de Canon 100 D en het 40mm lensje van Canon. De bewerking is gedaan in Analog Efex Pro met wetplate.

Kijken over de Zaan

Deze foto is bewerkt in Silver Efex Pro. Zwart-wit in de fotografie blijf ik prachtig vinden.

Wat vind jij een mooie bewerking?? Laat het me eens weten…

 

 

Madurodam

Tags

1:25, auto's, Chaos, Dachau, Den Haag, detaillering, dijkjes, gebouwen, George Maduro, havengebieden, historie, kanalen, landerijen, madurodam, maquettes, miniatuurstad, nederland, poppetjes, schaal, toeristen, wegen, wijken

Madurodam is een Nederlandse miniatuurstad in Den Haag. De schaal waarop is gebouwd is 1:25.

Prachtig dorpsplein

De stad is vernoemd naar George Maduro. Hij overleed in Dachau in 1945. De miniatuurstad is ter nagedachtenis aan hem.

De vaarveiling van Broek op Langedijk

Madurodam geeft een beeld van Nederland door middel van maquettes. Je vind er o.a. historie, moderne wijken, havengebieden, landerijen, wegen en kanalen.

Paleis het Loo in Apeldoorn

De molens van Kinderdijk

De detaillering is verbluffend fraai. Er is enorm veel aandacht aan besteed aan gebouwen. Er zijn ook veel rommelige dingen: onthoofde poppetjes, scheve poppetjes, omgevallen poppetjes…auto’s die kriskras over dijkjes rijden: Chaos in Nederland. Toeristen krijgen wel een heel vreemde indruk van ons Nederlanders…

Onthoofde en dronken mensen op een terrasje

Detail van de Sint Jan Kathedraal in Den Bosch

Alle foto’s staan op Flickr

Het is een leuk dagje uit, Madurodam is klein, maar er is veel te zien en te doen.

Tip: Neem wél een goedgevulde knip mee, de prijzen zijn er niet echt klein

Borstkankermaand

Tags

Beau van Erven Dorens, bekend, bewustwording, booming business, borstkankermaand, commercieel circus, doelgroep, draak, feest, geld inzamelen, genezen, gevaarlijke ziekte, handel, kankervrij, longen, lotgenoot, lotgenoten, nederland, Oktober, onbegrip, Pink Ribbon, roze, sluipmoordenaar, Spaink, uitzaaiingen, wonderbaarlijke genezingen

Oktober was jarenlang “de borstkankermaand”. Wat begon als bewustwording voor deze onvoorspelbare ziekte en geld inzamelen voor onderzoek, veranderde al snel in een commercieel circus toen de handel “onze” doelgroep ontdekte. Alles kleurde roze, je kon er niet omheen. Borstkanker was booming business geworden. Heel bekend Nederland ging los in deze maand, want het was feest, het was borstkankermaand!

De drijvende kracht hierachter was Pink Ribbon. Toen Karin Spaink pijnlijk duidelijk liet zien hoe de ingezamelde gelden van Pink Ribbon werden besteed, betekende dit het einde van deze hippe hipe

En ik denk dat heel wat lotgenoten opgelucht adem haalde. Borstkanker werd weer wat het was, een gevaarlijke ziekte die zich onberekend gedraagd en heel veel verdriet met zich meebrengt.

Daarom ben ik onaangenaam verrast dat Beau van Erven Dorens in de pers bekend maakt dat zijn vrouw Selly nu kankervrij is. Dit bericht houdt mij bezig, ik begrijp het niet. Wat voor arts hebben zij?? Hebben ze niet gelezen wat een sluipmoordenaar borstkanker is?? Is dit het gevolg van een cursus Wishful Thinking?

Laat ik stellen, dat ik hoop, dat dit jonge gezin vrij blijft van verder enig slecht nieuws, dat gun ik ze natuurlijk uit het diepst van mijn hart. Maar dit soort berichten zorgt er wél voor, dat er in de omgeving van lotgenoten onbegrip komt.

Er wordt aan mij gevraagd: als het al 16 jaar terug is, dan ben je toch genezen??? Want ook zij lezen het blijde nieuws van de genezing. Vooral Amerikanen zijn altijd direct genezen…het is een wonder.

Ik ben “genezen” tot het weer de kop opsteekt. Ik weet alleen niet wanneer en waar. Maar nu ik deze week weer geconfronteerd werd met een lieve lotgenote uit “mijn” lotjeskring die na 13 jaar uitzaaiingen krijgt in de longen en zij wéér het gevecht met de draak moet aangaan, weet ik het zeker.

Het gaat nooit, nooit over, kanker is een sluipmoordenaar en die wonderbaarlijke genezingen?? Ik weet wel beter….

Postcrossing

Tags

aardbol, deurmat, filatelisten, kaart, kaarten, katten, km, leuk, nederland, ontvangen, postcrossen, postcrossing, postzegels, recepten, spreuken, verhalen, verzonden, walhalla, Wereld, zegel, zegels

Ondertussen ben ik nog steeds aan het postcrossen en ik blijf het heel leuk vinden. Kaarten van de hele wereld vallen op de deurmat met vaak verrassende verhalen, spreuken, recepten enz. enz.

Maar de postzegels zijn het allerleukst. Ik spaar ze niet, maar je zou het bijna gaan doen..voor filatelisten moet dit een waar Walhalla zijn: de mooiste zegels zitten op de kaarten geplakt en de postcrossers doen écht hun best..

In mijn profiel staat, dat ik 2 katten heb, dus er zitten regelmatig katten-postzegels op geplakt. Zelf doe ik ook mijn best, Nederland heeft verrassend veel leuke zegels te koop en ik probeer zowel kaart als zegel af te stemmen.

Postcrossing: gewoon doen, het is zo ontzettend leuk….

Ondertussen zit ik op 185 verzonden en 184 ontvangen kaarten. Drie kaarten hebben de geadresseerde nooit bereikt en mijn kaarten hebben 595.697 km afgelegd over de aardbol