Tags
AIO, angst, aorta-boog, arm, arteriele trombose, d-dimeer, Fysiotherapie, hand, HAP. SEH, huisarts, ijskoud, koud, pijn, pijnstilling, slagader, stolsel, vaatprobleem, wit
Na mijn bezoek aan de HAP belandde ik uiteindelijk op de SEH. Maar hier zaten wel 2 weken tussen van pijn en angst. De dokter van de HAP dacht aan een stolsel in de slagader” maar “, zo zei ze, “dit komt bijna niet voor”
Vervolgens ging ik in de week erop naar de Huisarts, wiens praktijk wordt gedraaid door invaldokters en AIO’s . Dokter 1 adviseerde Fysio, Dokter 2 schreef extra pijnstilling voor en Dokter 3 wist het niet.
Ik kwam bij de Fysio en hij ondernam direct actie door Dokter 2 te bellen. Hij vermoedde nl een ernstig vaatprobleem. Dokter 2 zag het anders en ik ging naar huis, in de war en bang…
De volgende dag belde de Fysio mij, om te vragen wat Dokter 2 had ondernomen. Nou, niets dus. Fysio adviseerde mij dringend om direct naar de SEH te gaan omdat er wel degelijk een probleem was. Ik heb Dokter 2 weer gebeld met de vraag om verder onderzoek. Maar hij was “not amused” dat zowel Fysio als ik zijn oordeel in twijfel trokken. Uiteindelijk “mocht” ik D-dimeer prikken op het lab.
Daarna ging het snel, ik moest direct voor een echo, die een bijna dichte slagader constateerde. Ik kon direct door naar de SEH, waar verder onderzoek werd gedaan.
Uiteindelijk is er een CT-scan gemaakt waarop een stolsel in de Aorta-boog is geconstateerd. Ik bleek een arteriële trombose te hebben. Na de embolie in 2002 betekent dit dus levenslang antistolling.
Voordeel is dat ik DIT dus niet meer kan krijgen. What’s next??