Vanochtend gingen Joke en ik weer wandelen in het Oostvaardersveld. Tijdens onze wandeling gaan we ook altijd langs bij de 3 vogelhutten die op de route liggen. Het is altijd weer spannend of je iets leuks kunt spotten.
Het leuke van een vogelhut is dat je “in alle rust” vogels kunt kijken, zonder dat je ze stoort. Vaak kan je hier de wat schuwere vogels zien. Vanochtend hadden we bij de eerste hut pech. In camouflagekleding stonden daar 4 mannen, die hun territorium hadden afgebakend door de statieven midden in de hut te zetten en de tassen op de tafels te leggen. Het was duidelijk, we begaven ons op bezet gebied.
Soms krijg je handige tips van dit soort heren, zo wist iemand mij laatst te vertellen dat ik door het kijkgat moest kijken. Wat een openbaring!!
De heren waren behoorlijk aan het roeptoeteren. Ze beklaagden zich er luidkeels over dat ze in 2 1/2 uur tijd nog geen vogel hadden gezien. Met veel decibel werd het ongenoegen geuit. En schande, schande, bij de andere hut kwam de ijsvogel ook al niet meer. Wij keken eens naar de roeptoeters -ons keurden ze geen blik waardig- en vertrokken snel. We konden ze nog lang horen roeptoeteren.
Aan de wandel dus. En we kwamen veel liefs, leuks en moois tegen.
een prachtige zwaan
veel ganzen
een roodborstje
een groenling
een slobeend
Onderweg nog wat gepraat met 2 mannen, die op zoek waren naar de wilde zwanen. Er schijnen er 7 te zijn in het Oostvaardersveld. Aan het eind van de wandeling waren we bij de hut waar het IJsvogeltje volgens de roeptoeters niet meer kwam. Maar na een paar minuten zat ie er al. Ik heb echt zo stom gedaan, totaal verkeerde instellingen van de camera, waardoor er bijna geen foto scherp is. En het ijsvogeltje deed zo zijn best met de hoevangikeenvis-demonstratie. Het was een feest om naar te kijken, keer op keer dook ie weer het water in. Er gaat heel wat vis in zo’n klein vogeltje!!
Ondertussen hadden we gezelschap gekregen van 2 mannen en 2 hondjes. We hoorden dat er bij hut 1 er vaak rond dit tijdstip een roerdomp zit. Nou, dat willen we graag zien natuurlijk. Een roerdomp zie je gewoon bijna nooit.
Eerlijk is eerlijk, zonder het geduld én de verrekijker van de mannen hadden we de roerdomp nooit gezien. Maar uiteindelijk zagen we deze vogel
als afscheidskadootje kwam er ook nog een waterral uit het riet……wat hebben we weer veel moois gezien maar je moet er wel wat voor willen doen….in een hut gaan staan te roepen dat je niets ziet, dat werkt niet, hoe groot je lens ook is….
