Isowaarden loslaten

Tags

100, automatische, beperking, Blog, factoren, foto, fotoclub Lumos, ideaal, ISO, kaders, karakter, Lightroom, loslaten, omstandigheden, ondergaande zon, ruisreductie, schaduw, schaduw oplichten, situatie, sluitertijd, sluitertijden, snel, softbalwedstrijd, standaard, techniek, tegenlicht, toestel

Vorige week fotografeerde ik in de vroege avond een softbalwedstrijd. Mijn zoon moest spelen dus moeders kwam opdraven met haar toestel..

De softbalwedstrijden worden rond 19.00 uur gespeeld, vaak in de schaduw bij een bomenrand. Allemaal factoren die het maken van een goede foto belemmert. Want er komen ook nog snelle sluitertijden om de hoek kijken waardoor het nog lastiger wordt. En als kers op de taart had ik tegenlicht van de ondergaande zon.

Als je dit alles optelt, snapt een beetje fotograaf dat dit niet de meest ideale omstandigheden zijn. En dan heb ik ook nog mijn eigen “beperking”: Mijn ISO staat altijd op 100, standaard, en ik zal dat niet snel veranderen. Vorig jaar waren er dus een aantal foto’s gewoon niet goed. Soms moet je weer leren om buiten de kaders te denken. Ik beheers de techniek, nu kan ik het weer loslaten. De blog van fotoclub Lumos zette mij aan het denken en zorgde ervoor dat ik de ISO 100 los kon laten. Ik ging aan de slag met mijn camera in de automatische ISO stand.

Door de foto’s na afloop in Lightroom te bewerken, kan je zoveel moois bereiken. Ruisreductie is in deze situatie ideaal, en het tegenlicht van de ondergaande zon viel ook mee. Met schaduw oplichten worden de foto’s prima. En eindelijk begin ik ook steeds minder krampachtig over ruis te doen, het geeft een foto ook karakter.

Wil je meer weten over ISO? Ik blogde er al eerder over

 

ISO: Wat is dit precies??

Tags

beeld, belichting, belichtingsdriehoek, beperking, bouncer, camera, concert, contrast, detail, diafragma, donkere delen, effect, factoren, flitscorrectie, flitser, foto, halve stop, hele stop, ISO, iso 400, licht, lichtgevoeligheid, locatie, locaties, noodzaak, omgevingslicht, onderbelichte foto, overbelichte foto, ruis, ruisonderdrukking, scherpte, sensor, sluitertijd, softwaren, statief, toestel, verwijderen, waarde

De ISO waarde is één van de drie belangrijkste factoren, welke bepaalt hoe een foto er uit komt te zien. Sluitertijd en Diafragma zijn de andere twee bepalende factoren. We noemen dit de belichtingsdriehoek waarbij elk element een hoek inneemt en een gelijk effect heeft op de uiteindelijke belichting.

ISO waarde staat voor de lichtgevoeligheid van de sensor. Als er veel licht is, kan je met een lage ISO-waarde een scherpe foto maken. Naarmate er minder omgevingslicht is, heb je vaak een hogere ISO-waarde nodig voor een scherp beeld. ( denk hier aan een ISO-waarde van 800 of 1600).

Het nadeel van een hogere ISO-waarde is ruis. Hoe hoger de waarde, hoe meer ruis, welke vaak zichtbaar wordt vanaf ISO 400. ( afhankelijk van het toestel en de sensor)

Een foto met ruis ziet er korrelig uit en soms zie je gekleurde spikkels. Ruis kan je foto heel lelijk maken, het is dus van belang, om ruis zoveel mogelijk te voorkomen. Ruis zie je eerder terug in de donkere delen van een foto dan in de helder belichte delen.

Ruis is ook zichtbaar in delen van foto’s met weinig detail, zoals een strakblauwe lucht.

Een statief kan een hulpmiddel zijn, om de sluitertijd te verlengen. Op sommige locaties is het gebruik van een statief niet mogelijk, denk bv aan een concert. Hier moet je dus de ruis voor lief nemen of een externe flitser gaan gebruiker. Pas dan wel flitscorrectie toe en richt de flitser met bouncer richting plafond. Anders staan de mensen er als witte spoken op en verlies je de sfeer van de locatie.

Als ruis niet te vermijden is, door b.v. het onderwerp, de beperking van de camera of de noodzaak om met hoge ISO-waarden te fotograferen, kan je de ruis achteraf voor een groot deel verwijderen met bv ruisonderdrukking in een fotobewerkingsprogramma.Het weghalen van ruis heeft wel gevolgen voor de foto: fijne details  “verdwijnen” en worden gladder.

Als je in RAW fotografeert kan ruis beter worden verwijderd dan van een JPeg.

Tip: een iets overbelichte foto die je in de nabewerking wat donkerder maakt, geeft veel minder ruis dan een onderbelichte foto die je in de nabewerking lichter gaat maken.

Het loont dus de moeite om in een situatie, waar ruis zichtbaar gaat worden, ook een extra opname te maken die een halve/ hele stop wordt overbelicht

Het aanpassen van scherpte/ contrast doe je NA de ruisonderdrukking

de Fuut (Podiceps cristatus)

Tags

18-135 mm lens, 70-300 mm Tamron Telelens, balts, baltsdans, baltsende futen., Bovenkarspel, canon, Compagnieshaven, D7, dukdalf, Enkhuizen, fietsen, fotograferen, Futen, fuut, IJsselmeer, indringer, instellingen, kolonie futen, nesten, Podiceps cristatus, spiegelen, steiger, toestel, zwemmen

Deze slideshow vereist JavaScript.

Twee ochtenden heb ik in de Compagnieshaven in Enkhuizen doorgebracht om futen te fotograferen. Het was fris, de wind van het IJsselmeer zorgt altijd voor ijskoude handen en voeten, maar wat is het leuk om te doen! Bij een steiger zit een grote kolonie futen waar je dichtbij kunt komen, dus ideaal om te fotograferen, dacht ik……

De eerste ochtend ontdekte ik, dat mijn 18-135 mm Canon lens te kort schoot. Je zit wel dicht bij de nesten, maar de futen zitten een stuk verderop ( en het maakt niet uit wáár je gaat zitten..ze zitten altijd dáár en niet hier….) Deze ochtend heb ik een aantal leuke foto’s gemaakt, maar ook een hoop “weggegooid” . Ik was niet tevreden, het kon anders, misschien zelfs beter…

Vanochtend ben ik terug gegaan, ditmaal met mijn 70-300 mm Tamron lens op de D7. Het was kouder als gisteren, je moet stil zitten achter een dukdalf, en camera in de aanslag. Maar wat was het genieten, vooral van het geluid wat de baltsende futen maakten. De baltsdans is zo lief om te zien, ze spiegelen alle bewegingen, zwemmen weer weg, komen weer terug, jagen een indringer weg en dan weer verder met het dansen. Ik was vaak te laat om een foto te maken, zo zat ik te genieten.

Ik heb veel geleerd over mijn toestel, instellingen, wat ik wél en niet moet doen, al met al een goede ochtend. Wéér een stukje wijzer… Van het fietsen naar Bovenkarspel werd ik niet meer warm, ik was echt heel koud geworden. Maar van de foto’s werd ik weer warm, en de komende weken/ maanden ga ik zeker regelmatig terug, genieten van de futen, mét toestel.

Uitwaaien

Tags

canon, Hargen, koffie, koud, Noordzee, strand, supersnel, toestel, tosti, water, wind, zee

Heerlijk gewandeld aan het strand van Hargen. Flink uitwaaien en daarna aan de warme koffie met een lekkere tosti. Met mijn Canon heb ik wat dingen uitgeprobeerd en het is inderdaad een supersnel toestel. Het was dus lekker, leerzaam en vooral koud en winderig: in één woord: Heerlijk…

Deze slideshow vereist JavaScript.