Schokland

Tags

beroep, bewoners, drooglegging, eiland op het droge, Enkhuizen, gemeente, genealogie, landafslag, mensen, oma, ontruiming, opa, overgrootvader, schippersknecht, Schokland, stormen, Unesco, Urk, vasteland, visserij, Volendam, Wereld Erfgoed, Willem, Zuiderzee

Schokland, eiland op het droge, is UNESCO Wereld Erfgoed.
Door zware stormen en landafslag werd Schokland steeds kleiner.
Schokland werd in 1859 om veiligheidsredenen ontruimd en de gemeente werd opgeheven.Het eiland werd toen bewoond door 650 mensen.
Tot 1932 lag het als eiland in de Zuiderzee. Sinds de drooglegging van 1942 maakt het deel uit van het vasteland. Het is de moeite waard om er eens naar toe te rijden.

Alle foto’s staan op Flickr

Mijn nicht, die als hobby Genealogie heeft, mailde mij dat de overgrootvader van mijn opa, Willem Jacobszn (1795-1832)- Schippersknecht van beroep-, op 16 juni 1821 op Schokland is getrouwd met Wilhelmina Woutertje Dettingmeijer. Door de ontruiming kwamen ze in Enkhuizen terecht. De bewoners van Schokland trokken naar steden zoals Volendam, Enkhuizen en Urk, waar visserij een belangrijke rol speelde. Hun dochter Willempje is de oma van mijn opa. Ook mijn vader heette Willem….ook ik kom dus een beetje van Schokland…

Volendam

Tags

dijk, Facebook, familieportret, fotogeniek, fotostudio, gezin, groothoeklens, kinderen, moeder, ontvrienden, verjaardag, Volendam, wensen

Eéns per jaar krijg ik de vraag “heb je nog wensen voor je verjaardag?” Nu ben ik een gezegend mens: ik heb alles wat ik me kan wensen ( Oke, nog een groothoeklens en dan ben ik helemáál blij ) Maar 1 ding had ik vorig jaar nog niet: een foto van “mijn” gezin. En dat wilde ik toch wel héél lang érg graag.

Mijn moeder had dezelfde wens toen ik 14 was. Omdat wij – de kinderen- er niet over peinsden naar een fotostudio te gaan, hebben we op een zondag dikke pret gehad met het maken van deze foto. ( en wat hebben we gelachen die middag….)

Ik was op het www aan het rondsnuffelen naar fotogenieke stadjes en ik belandde virtueel  in Volendam, waar je natuurlijk niet ontkomt aan “de” foto. En toen wist ik het: dit wil ik.

Na diverse mislukte pogingen om de agenda goed te kunnen afstemmen,  gingen we gister naar de Dijk in Volendam om op de foto te gaan. Dikke pret natuurlijk, ondanks de sjacherijnige meiden die ons kleedden.  (helaas dames, géén fooi van ons )

Ondanks het dreigement dat 1 van mijn zoons mij wil “ontvrienden” bij Facebook als ik de foto zou publiceren, wil ik je dit leuke familieportret niet onthouden.

Daarna zijn we nog uit eten geweest en de Poolse dame was zo vriendelijk de rekening uit haar hoofd op te tellen, wat een korting van bijna 50 % op de heerlijke maaltijd opleverde. Dat deze dame een fikse fooi kreeg, spreekt voor zich, deze was dik verdiend…..