Tags
18-135 mm lens, 70-300 mm Tamron Telelens, balts, baltsdans, baltsende futen., Bovenkarspel, canon, Compagnieshaven, D7, dukdalf, Enkhuizen, fietsen, fotograferen, Futen, fuut, IJsselmeer, indringer, instellingen, kolonie futen, nesten, Podiceps cristatus, spiegelen, steiger, toestel, zwemmen
Twee ochtenden heb ik in de Compagnieshaven in Enkhuizen doorgebracht om futen te fotograferen. Het was fris, de wind van het IJsselmeer zorgt altijd voor ijskoude handen en voeten, maar wat is het leuk om te doen! Bij een steiger zit een grote kolonie futen waar je dichtbij kunt komen, dus ideaal om te fotograferen, dacht ik……
De eerste ochtend ontdekte ik, dat mijn 18-135 mm Canon lens te kort schoot. Je zit wel dicht bij de nesten, maar de futen zitten een stuk verderop ( en het maakt niet uit wáár je gaat zitten..ze zitten altijd dáár en niet hier….) Deze ochtend heb ik een aantal leuke foto’s gemaakt, maar ook een hoop “weggegooid” . Ik was niet tevreden, het kon anders, misschien zelfs beter…
Vanochtend ben ik terug gegaan, ditmaal met mijn 70-300 mm Tamron lens op de D7. Het was kouder als gisteren, je moet stil zitten achter een dukdalf, en camera in de aanslag. Maar wat was het genieten, vooral van het geluid wat de baltsende futen maakten. De baltsdans is zo lief om te zien, ze spiegelen alle bewegingen, zwemmen weer weg, komen weer terug, jagen een indringer weg en dan weer verder met het dansen. Ik was vaak te laat om een foto te maken, zo zat ik te genieten.
Ik heb veel geleerd over mijn toestel, instellingen, wat ik wél en niet moet doen, al met al een goede ochtend. Wéér een stukje wijzer… Van het fietsen naar Bovenkarspel werd ik niet meer warm, ik was echt heel koud geworden. Maar van de foto’s werd ik weer warm, en de komende weken/ maanden ga ik zeker regelmatig terug, genieten van de futen, mét toestel.
Elly van Veen 